Βλέπω με χαρά, ότι τελευταία είστε πολυγραφότατοι. Αυτό μου αρέσει ιδιαίτερα, γιατί ΘΕΛΟΥΜΕ να σας ακούμε και να επικοινωνούμε. Λάβαμε κι άλλο ηλεκτρονικό μήνυμα, αυτή την φορά από τον Μέσο Μαύρο Δάχτυλο. Το δημοσιεύουμε.
Το μήνυμα ασχολίαστο από εμάς.
Κύριοι του Μ.Ε.Π.
Έχω να σας κάνω μια τρομερή καταγγελία, εκφραζόμενη συγχρόνως με ένα τεράστιο παράπονο που έχω, για ένα γεγονός στο οποίο δεν δώσατε την δέουσα σημασία.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΑΝ. Σάββατο πρωί η μεγάλη στιγμή που περίμενα εκστασιασμένος, εγώ προσωπικά, αλλά και άλλοι φίλοι και γνωστοί, είχε φτάσει. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΑΝ, οι «Λιακατάδες» οι Αθηναίοι Αιτωλικιώτες. Σήμερα θα αναβαθμιζόμουν ηθικοπνευματικά, θα σύσφιγγα τις σχέσεις μου μαζί τους. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, η απειλή τους θα γινόταν πράξη. Ξύπνησα με ένα ελαφρύ τρέμουλο και με ένα....
κόμπο στο στομάχι. Ξέρετε, αυτό το άγχος που σε πιάνει, όταν πρόκειται να συναντήσεις κάτι μεγαλειώδες, όταν φτάνει η στιγμή να υλοποιήσεις την πιο τρελή σου επιθυμία. Και αυτοί τι έκαναν; Όχι πείτε μου τι έκαναν; Ήρθαν όλοι κι όλοι καμιά τριανταριά, και έκαναν παρέα μεταξύ τους, ή έστω με τους πολύ στενούς τους συγγενείς. Και εγώ; Εγώ που δεν έχω αυτή την σπάνια τύχη να έχω συγγενή ένα από αυτούς; Πως θα αναβαθμιζόμουν ηθικοπνευματικά εγώ; Πως θα σύσφιγγα τις σχέσεις μου; Θεέ μου σκέφτηκα, χώρισες την ανθρωπότητα σε δύο στρατόπεδα, σε αυτούς που έχουν συγγενή ένα τουλάχιστον «Λιακατά», τους εκλεκτούς σου δηλαδή, και σε όλους εμάς, τους άλλους, τους δεύτερους. Δυστυχώς δεν αναβαθμίστηκα πνευματικά ούτε αυτή τη φορά, και το χειρότερο; Ούτε καν σύσφιξα τις σχέσεις μου. Για άλλη μια φορά, πήγε τσάμπα το πρωινό τρέμουλο και το σφίξιμο στο στομάχι. Τουλάχιστον τώρα που έφυγαν, θα έχω να λέω ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, ότι αφοδεύω, και οι κουραδίτσες μου θάβονται μαζί με τις δικές τους, στον ΙΔΙΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ, και ότι και οι δικές μου θα τύχουν της τιμής, έστω και από σπόντα, να τους καταθέσουν στεφάνι. Μπορεί να μην αναβαθμίστηκα εγώ, μπορεί να μην σύσφιξα εγώ τις σχέσεις μου, και θα αναγκαστώ να περιμένω μια άλλη ευκαιρία. Το κατάφεραν όμως αυτό, με πολύ μεγάλη επιτυχία, τα απόβλητα του εντέρου μου. Έστω κάτι είναι και αυτό, έχω κάτι να καμαρώνω, θα έχω να λέω στα παιδιά μου. ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009, ΤΑ ΚΑΚΑ ΜΟΥ ΣΥΣΦΙΧΤΙΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ «ΛΙΑΚΑΤΑΔΩΝ» ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΑ ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΙΑΚΑΤΑ.
Το μήνυμα ασχολίαστο από εμάς.
Κύριοι του Μ.Ε.Π.
Έχω να σας κάνω μια τρομερή καταγγελία, εκφραζόμενη συγχρόνως με ένα τεράστιο παράπονο που έχω, για ένα γεγονός στο οποίο δεν δώσατε την δέουσα σημασία.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΑΝ. Σάββατο πρωί η μεγάλη στιγμή που περίμενα εκστασιασμένος, εγώ προσωπικά, αλλά και άλλοι φίλοι και γνωστοί, είχε φτάσει. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΑΝ, οι «Λιακατάδες» οι Αθηναίοι Αιτωλικιώτες. Σήμερα θα αναβαθμιζόμουν ηθικοπνευματικά, θα σύσφιγγα τις σχέσεις μου μαζί τους. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, η απειλή τους θα γινόταν πράξη. Ξύπνησα με ένα ελαφρύ τρέμουλο και με ένα....
κόμπο στο στομάχι. Ξέρετε, αυτό το άγχος που σε πιάνει, όταν πρόκειται να συναντήσεις κάτι μεγαλειώδες, όταν φτάνει η στιγμή να υλοποιήσεις την πιο τρελή σου επιθυμία. Και αυτοί τι έκαναν; Όχι πείτε μου τι έκαναν; Ήρθαν όλοι κι όλοι καμιά τριανταριά, και έκαναν παρέα μεταξύ τους, ή έστω με τους πολύ στενούς τους συγγενείς. Και εγώ; Εγώ που δεν έχω αυτή την σπάνια τύχη να έχω συγγενή ένα από αυτούς; Πως θα αναβαθμιζόμουν ηθικοπνευματικά εγώ; Πως θα σύσφιγγα τις σχέσεις μου; Θεέ μου σκέφτηκα, χώρισες την ανθρωπότητα σε δύο στρατόπεδα, σε αυτούς που έχουν συγγενή ένα τουλάχιστον «Λιακατά», τους εκλεκτούς σου δηλαδή, και σε όλους εμάς, τους άλλους, τους δεύτερους. Δυστυχώς δεν αναβαθμίστηκα πνευματικά ούτε αυτή τη φορά, και το χειρότερο; Ούτε καν σύσφιξα τις σχέσεις μου. Για άλλη μια φορά, πήγε τσάμπα το πρωινό τρέμουλο και το σφίξιμο στο στομάχι. Τουλάχιστον τώρα που έφυγαν, θα έχω να λέω ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, ότι αφοδεύω, και οι κουραδίτσες μου θάβονται μαζί με τις δικές τους, στον ΙΔΙΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ, και ότι και οι δικές μου θα τύχουν της τιμής, έστω και από σπόντα, να τους καταθέσουν στεφάνι. Μπορεί να μην αναβαθμίστηκα εγώ, μπορεί να μην σύσφιξα εγώ τις σχέσεις μου, και θα αναγκαστώ να περιμένω μια άλλη ευκαιρία. Το κατάφεραν όμως αυτό, με πολύ μεγάλη επιτυχία, τα απόβλητα του εντέρου μου. Έστω κάτι είναι και αυτό, έχω κάτι να καμαρώνω, θα έχω να λέω στα παιδιά μου. ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009, ΤΑ ΚΑΚΑ ΜΟΥ ΣΥΣΦΙΧΤΙΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ «ΛΙΑΚΑΤΑΔΩΝ» ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΑ ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΙΑΚΑΤΑ.
Μέσος Μαύρος Δάχτυλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου