ΩΡΑ της ΓΗΣ, ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ

Το πρώτο μήνυμα ήρθε στη θυρίδα εισερχομένων μας αμέσως μετά το άρθρο «Σύνδεση με ΑΛ Αιτώλικο Νιούζε», αλλά θέλαμε να δούμε, περιμέναμε ίσως κάποια αντίδραση από τη πλευρά των αρχόντων μας και ναι είδαμε εκείνη τη θλιβερή φωτοτυπία που αναρτήθηκε σε μερικές κολόνες της πόλης, και μας ενημέρωνε ότι ο δήμος μας συμμετέχει στην «Ώρα της Γης».
Τέλος πάντων έστω και έτσι, πήρανε μια ιδέα από τα blogs που ασχολήθηκαν με το θέμα και στείλανε έστω την τελευταία ώρα ένα υπάλληλο να κατεβάσει μερικούς διακόπτες.

Άντε, ας’ τους πούμε ένα μικρούλικο μπράβο, αν και μερικές φορές είναι προτιμότερο να μην κάνεις τίποτα, παρά να κάνεις κάτι σαν αυτό, με την μορφή αγγαρείας, εξαναγκασμού, με τη μορφή κλείστε τα φώτα ρε παιδιά για να μην γράφουν πάλι αύριο αυτοί.
Το μήνυμα σε τρείς συνέχειες....... έχει πια χάσει την επικαιρότητά του, αλλά σας το ανεβάζουμε, έτσι για να διαβάσετε τις σκέψεις ενός συμπολίτη μας, και ίσως χρησιμέψουν του χρόνου οι ιδέες αυτές, αν αποφασίσει η δημοτική μας αρχή να ασχοληθεί λίγο πιο σοβαρά με αυτά τα «μικρά» πράγματα
Το μήνυμα μέρος 1ο
Πληροφοριολογιότατοι Μη Ενεργοί Πολίτες, κάποιες φορές είναι σαν να ρίχνετε λάδι στη φωτιά με σας που έμπλεξα και μου σπάτε τα νεύρα.
Και λοιπόν; Τι έγινε κι αν η Ναύπακτος κι αν το Αγρίνιο σεβάστηκαν την παγκόσμια ώρα του περιβάλλοντος και θα υλοποιήσουν οι Δήμοι τους τις μικρές ή μεγάλες εκδηλώσεις τους σ αυτή την παγκόσμια συμμετοχή. Που, απευθύνεστε το γνωρίζετε καλύτερα. Κρίμα που με γυρνάτε να κοιτάξω πάλι τη στειρότητα της Δημοτικής αρχής. Τα είδαμε όλα.
Φαντασία: ΜΗΔΕΝ.
Πρακτικότητα: ΜΗΔΕΝ.
Πρωτοβουλία ΜΗΔΕΝ.
Πολιτισμός: ΜΗΔΕΝ.
Ευστροφία: ΥΠΟ του μηδενός και μας παρασέρνουν όλους στο βόρβορο της ανυπαρξίας και της δικής τους δολιότητας.
Οι ιδέες μας λοιπόν είναι αρκετές. Μια βόλτα το βράδυ στην παραλία και βρήκες της δικής σου πόλης τη συμμετοχή.
Να μια ιδέα από τις πολλές: Συσκότιση όλων των κτιρίων του Αιτωλικού. Πυροφάνι από τους ψαράδες σε όλη τη λιμνοθάλασσα. Όλα τα πιτσιρίκια και τσιγγανάκια μαζί, λαμπαδηδρομία στα στενά της πόλης εκ των οποίων τα μισά θα χτυπούν καπάκια της κατσαρόλας τραγουδώντας ταυτόχρονα και το τραγουδάκι που πολύ ταιριάζει (έξω ψύλλοι, έξω κοραίοι, μέσα οι νοικοκυραίοι) αφιερωμένο στη Δημοτική μας αρχή και πρωτομαγιάτικο έθιμο. Δεν πειράζει αν πραγματοποιηθεί ένα μήνα νωρίτερα, εδώ αλλάξαμε ημερομηνίανια με κοτζάμ Λιακατά!!! Τερματισμός στην κεντρική πλατεία.
Και δεν πειράζει ας μη μας δείξει η τηλεόραση. Ας δώσουμε ρε γαμώτο μια εικόνα στα παιδιά μας να ΄χουνε κι αυτά να λένε και να μαθαίνουν.
Το μήνυμα μέρος 2ο
Συνέχεια της ιδέας για τη συμμετοχή του Αιτωλικού στο, βιώσιμο μέλλον του πλανήτη και τα μηνύματά της.
Μίλησα, στην ιδέα μου για πυροφάνι με τους ψαράδες. Είναι γιατί, όλοι οι κάτοικοι του Αιτωλικού ελπίζουμε στον αγώνα τους και τους θεωρώ πρωτεργάτες τέτοιων κινητοποιήσεων. Μίλησα για λαμπαδηδρόμους πιτσιρικάδες. Είναι γιατί, ελπίζω στη νέα γενιά που θα αναλάβει τα σκήπτρα του βιώσιμου πλανήτη μας. Μίλησα για τα τσιγγανάκια παιδιά, που πρέπει κάποτε να διδαχτούν από μας τους πολύξερους να συμβιώνουν και να προσφέρουν μαζί μας. Μίλησα για την αναμμένη δάδα στα χέρια τους γιατί είναι εκείνο το αρχέγονο φως που μόνο μηνύματα πολιτισμού μπορεί να μεταδώσει μέσα από την παρθενικότητα του σκοταδιού και όχι το σκοταδισμό. Όπως άλλωστε χρήσιμο και βιώσιμο εργαλείο είναι αυτό το φως στη λιμνοθάλασσα, στα χέρια του ψαρά. Μίλησα για αυτοσχέδια μπάντα κρουστών οργάνων ,που εξυμνούν τη μάνα νοικοκυρά και την καθημερινή αγωνία της για το φαγητό της οικογένειας, που δεν χρειάζονται τα έξοδα της φιλαρμονικής του Δήμου για να ηχήσουν. Τη φιλαρμονική που στερήθηκε η πόλη μου όλα αυτά τα χρόνια και στέρησε και από τα παιδιά της το δικαίωμα της εκπαίδευσης και τη μύηση στη μουσική. Μίλησα για τη λήξη της τελετής στην κεντρική πλατεία της πόλης μου, γιατί εκεί, είναι το σημείο αναφοράς κάθε Αιτωλικιώτη και Αιτωλικιώτισσας.
Τόσο απλός είναι ο πολιτισμός γι αυτό είναι φωτεινός. Αναφέρομαι στην ιδέα μου, όχι για να υλοποιηθεί, αλλά για να καταγραφεί .Πιστεύοντας ότι σαν μονάδα πέρα από το κατέβασμα του γενικού της ΔΕΗ στο σπίτι μου ,έκανα και κάτι παραπάνω.
Το μήνυμα μέρος 3ο και τελευταίο
Ώρα ΓΗΣ.
Έσβησα τα φώτα για να ανάψω μια ελπίδα.
Έσβησα τα φώτα για να κάνω παρέα στο φεγγάρι.
Έσβησα τα φώτα για βρω τη συνείδησή μου.
Έσβησα τα φώτα για να λάμψει η αλήθεια.
Έσβησα τα φώτα για να γεμίσει η σκέψη μου απεραντοσύνη.
Και με την αίγλη των κεριών "βρήκα τα παιδικά μου χρόνια, παιχνίδι που μου το 'σπασαν"

Και τα τρία μηνύματα είχαν υπογραφή Likea

Ο Γραμματοσυλλέκτης