Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΟΣ. ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. Ο ΚΑΡΑΔΗΜΑΣ, Ο ΒΕΡΕΛΗΣ & ΛΟΙΠΟΙ ΒΟΥΛΕΤΕΣ & ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΙ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ.

Πεμπτουσία(η) ουσ. (μτφ.) το ουσιωδέστερο συστατικό, το κύριο περιεχόμενο, απόσταγμα.
Γελοιότης, -ότητος (η) ουσ. η ιδιότητα του γελοίου γελοία πράξη - εκδήλωση.
(ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ Τεγόπουλος-Φυτράκης)

Πάμε λοιπόν στο δεύτερο μέρος της ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ.
Ο καραδήμας.
Σπρωγμένος και συρόμενος από τα προσωπικά του προβλήματα, έγινε από μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, υποχείριο του δήμαρχου। Εξαγοράστηκε έναντι 600€ μηνιαίως με αντάλλαγμα την πλήρη υποταγή του σε κάθε είδους αποφάσεις। Ξεπούλησε το καλύτερο Αιτωλικό που οραματίστηκε, στην ΕΑΣ Αγρινίου। Του ζητήθηκε λοιπόν να υπογράψει το πρόγραμμα των «εκδηλώσεων» για την επέτειο της Μάχης του Ντολμά. Και αυτός απλά υπέγραψε. Αβίαστα, ασύστολα, χωρίς καμία αιδώ, προσυπογράφει το διάταγμα των εκδηλώσεων. Στέκεται με το κοστουμάκι του, δίπλα στον δήμαρχο και κατουράει μαζί του πάνω στα κόκκαλα του Λιακατά. Δικαίως, διότι δεν είναι σε θέση να προβάλλει αντιρρήσεις. Είναι πια άλλος ένας πουλημένος, άλλος ένας εξαγορασμένος, άλλο ένα θύμα των δολοπλοκιών και των εκβιασμών του αρχιλαμόγιου του δήμου.(όποιος νομίζει ότι του ανήκει ο τίτλος και διαφωνεί με αυτόν, παρακαλείται να μας στείλει μήνυμα διαμαρτυρίας). Οπότε από Μήτσος έγινε μίμης και είναι πια η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΟΣ.

Ο βερελής....

Είναι βέβαιο ότι δεν γνωρίζει τίποτα από την ιστορία του Αιτωλικού. Είναι βέβαιο ότι ήταν εκτός τόπου και χρόνου, την ώρα που βρισκόταν στο μνημείο. Είναι βέβαιο ότι δεν ήρθε εδώ τη συγκεκριμένη μέρα για να τιμήσει τη Θυσία του Λιακατά. Είναι προφανές ότι το όνομα αυτό, δεν του λέει τίποτα, δεν του θυμίζει το παραμικρό. Τότε; Γιατί ήταν εδώ; Γιατί ένοιωσαν τα ανθρωπάκια που ακούνε στα ονόματα γαλάνης και φραγκούλης ότι κινδυνεύουν. Και ζήτησαν προστασία. Από τον βερελή. Και τι προστασία μπορεί να τους προσφέρει; Μα είναι απλό. Να μας θυμίσει ότι η τεράστια προσφορά του στο Αιτωλικό είναι ο διορισμός 2-5-10-100 παιδιών στις υπηρεσίες που ήλεγχε παλιά. Γιατί τίποτα άλλο δεν μπορεί να τους προσφέρει για προστασία, εκτός από το να μας θυμίσει ότι διαφεντεύει(;) την εργασιακή τύχη αυτών των ανθρώπων. Πλην όμως ξέχασε και αυτός και οι δικοί μας οι λεβέντες, ότι α. δεν χρειαζόμαστε προστάτες, β. ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι στην κυβέρνηση γ. ότι και όταν έρθει δεν είναι σίγουρη η τύχη του προστάτη. Τάχθηκε με τον σημίτη, ενώ τώρα αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πιθανός πρωθυπουργός είναι ο παπανδρέου. Άρα μην σας φοβίζει, δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει και κανένα όπλο να μας τρομάξει. Αποτελούσε προχθές κομμάτι της διακόσμησης, σαν τις γλάστρες των τηλεπαιχνιδιών. Θεωρούσε όμως ότι εμείς θα του σφίξουμε το χέρι. Απατάσθε κύριε βερελή. Δεν μασάμε πια. Τελειώνοντας το κεφάλαιο βερελής θα σας γράψω τι λέει στο προσωπικό του site για το ζήτημα των λυμάτων, που προχθές τους κατέθεσε στεφάνι, απλώς και μόνο για να σας αποδείξω ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου.

…… Ν’ απομακρυνθούν οι εγκαταστάσεις του ΒΙΟ.ΚΑ Αιτωλικού καθώς και ο καλαμιώνας των 20 στρεμμάτων που βρίσκεται στη νησίδα Πόρος – Ντολμάς και να δημιουργηθεί νέος καλαμιώνας 100 στρεμμάτων έξω από τη λιμνοθάλασσα και ανατολικά αυτής, στον επιχωματωμένο και υποβαθμισμένο αλμυρόβαλτο μεταξύ της θέσης «ΞΥΛΟΓΕΦΥΡΟ» και των εκβολών του ρέματος «ΡΑΓΚΟΣ» που τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε χωματερή. Στην ίδια θέση να μεταφερθούν και οι εγκαταστάσεις του ΒΙΟ.ΚΑ. Αιτωλικού και……(εδώ)

είναι λοιπόν φαεινότερο ήλιου ότι δεν γνωρίζει ούτε καν που βρίσκονται οι τοποθεσίες που αναφέρει, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα πούλαγε προστασία αλλά θα τους τραβούσε τα αυτιά για το έργο που προωθούν.
Όμως αυτός είναι ο βερελής ,η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΟΣ.

Λοιποί βουλευτές.
Για το τι γνώριζαν για την ημέρα και για τον τόπο που βρίσκονταν, ισχύει ότι και για τον βερελή. Τότε γιατί ήσαν εδώ; Απλό. Διακοσμητικά. Σαν τα κάδρα που βάζουμε σπίτι μας. Ο μακρυπίδης, ο κόσμος τον κατάλαβε, τον άφησε εκτός βουλής, πιστεύει όμως ότι θα το ξεχάσουμε και θα ξαναγίνει βουλευτής, για να κατοχυρώσει σύνταξη. Μα αναρωτήθηκε γιατί πρέπει να είναι στην Βουλή; Τι πρόσφερε στην Ελλάδα. Τι θα γράψει η ιστορία για αυτόν; Ένας συνδικαλιστής που εκμεταλλεύτηκε τους συναδέλφους του και έγινε βουλευτής. Η ιστορία του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος της Ελλάδας. Όμως έχασε, γιατί η λαοθάλασσα που του είχαν υποσχεθεί ότι θα υπάρχει για να τον δει, να γονατίσει μπροστά του, να του φιλήσει το χέρι και να τον οδηγήσει στην βουλή, έλειπε από τον Ντολμά. Τρείς κι ο κούκος, και όχι μόνο αυτό, στο τέλος δεν κρίθηκε και ικανός της παρέας του προστάτη βερελή, και κατέληξε με διάφορα δευτεροκλασάτα νομαρχιακά κομματικά στελέχη σε καφετέρια της πλατείας, αποκλεισμένος, μίζερος και προδομένος από αυτούς που τον κάλεσαν στο πανηγυράκι τους. Για όλους τους υπόλοιπους δεν χρειάζονται λόγια. Άχρωμοι και άοσμοι σαν ψάρια έξω από το νερό. Επισκέπτες σε κοινωνική εκδήλωση, χωρίς καν να τους κεράσουν έναν καφέ. Στην πλατεία κατέληξαν, μαζί με τον μακρυπίδη και τους δευτεροκλασάτους. Μια όμως αναφορά χωριστή στον δήμαρχο Αγγελοκάστρου. Εκλήθη και αυτός στη πανηγυράκι, ήρθε να στηρίξει τον φίλο του γαλάνη, βρέθηκε στις 4.00 το απόγευμα να τρώει μόνος του στην πλατεία, γνωρίζοντας από κοντά την απαράμιλλη φιλοξενία του δήμαρχού μας.
αλλά αυτοί είναι οι λοιποί βουλευτές & παρατρεχάμενοι μικροπολιτετευτές, η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΟΣ.
στη φωτό χαρακτικό με τίτλο "Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ" του Γ. Σικελιώτη


Εφιάλτης (τους)

Δεν υπάρχουν σχόλια: