Δεν έχει καμία σημασία το ότι μιλάει για την ξεκινάει να μιλάει αυτό το άρθρο για την Αττική. Μπορείτε απλώς να αλλάξετε τα ονόματα και τις γεωγραφικές τοποθεσίες.
Στη συνέχεια, αφήνει την Αττική και γίνεται πολύ σφαιρικό και σίγουρα τα γραφόμενα δεν αφορούν μόνο την Αττική ή την Αθήνα
Είναι καλογραμμένο και έξυπνο, αξίζει το χρόνο σας
Διαβάστε (οι επισημάνσεις και οι παρενθέσεις, είναι δικές μου, στα σημεία που θεώρησα πιο "ζουμερά" ή ήθελα να προσθέσω κάτι)
Ωραιότατα! Εκτακτα!
Του Γιώργου Δελαστίκ στο Έθνος της 18/9/2010
Οι κάτοικοι της Αττικής έχουν μια πλουσιότατη κολεξιόν υποψήφιων περιφερειαρχών για να επιλέξουν αναλόγως των διαθέσεών τους, (αν είναι έναντι, ολίγον έναντι ή ολίγον υπέρ - που περίπου είναι το ίδιο πράγμα ή τέλος ολοσχερώς υπέρ του μνημονίου) κυβέρνησης - ΔΝΤ.
Αν είναι υπέρ του μνημονίου, μπορούν να διαλέξουν είτε τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Γ. Σγουρό είτε τον υποψήφιο του ΛΑΟΣ Αδωνι Γεωργιάδη.
Αν είναι «ολίγον» υπέρ του μνημονίου, αλλά δεν θέλουν να το κάνουν και θέμα και επιθυμούν να σώσουν κάποια προσχήματα, τότε τους προσφέρεται η επιλογή ανάμεσα σε... Διάκο των Οικολόγων και Ψαριανό της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη.
Οι αντίπαλοι του μνημονίου είναι όμως οι ευτυχέστεροι όλων.
Μπορεί οι ηγέτες όλων των κομμάτων που αντιτάσσονται στο ΔΝΤ να κάνουν συχνά λόγο για «μέτωπο κατά του μνημονίου», αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι αντιλήψεις τους περί «μετώπου» είναι εξαιρετικά πλουραλιστικές. Οχι ένας ή δύο, αλλά... έξι (!) υποψήφιοι περιφερειάρχες φιλοδοξούν να εκφράσουν με μεγαλύτερη ή μικρότερη καθαρότητα το «Οχι στο μνημόνιο της υποτέλειας».
Μέτωπο με τον... εαυτό τους κάνουν τα κόμματα ή οι χώροι που τάσσονται κατά του μνημονίου, καθώς ορίζουν ξεχωριστούς υποψηφίους. Ο Β. Κικίλιας από τη ΝΔ για τους δεξιούς ψηφοφόρους. Ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Γιάννης Δημαράς από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ που φιλοδοξούν να εκφράσουν ένα τμήμα των εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος που διαφωνούν με το μνημόνιο -με τον Αλ. Μητρόπουλο να στηρίζεται και από την πλειοψηφία του ΣΥΝ. Ο Αλέκος Αλαβάνος με θέσεις αριστερότερες από εκείνες του ΣΥΝ, ο οποίος υποστηρίζεται από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ απορρίπτεται από τον ΣΥΝ. Ο Θανάσης Παφίλης από το ΚΚΕ. Τέλος, ο υποψήφιος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. (σημ Δημοσιογράφου: μπουρδέλο έγιναν)
Ψηφίζουμε όμως για το μνημόνιο;
Αδύνατον να συμφωνήσουν έστω και επ’ αυτού οι πολιτικοί μας ηγέτες.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δείχνει να ταλαντεύεται. Βλέποντας την αδυναμία των πολυδιασπα-σμένων αντιπάλων του, την Τρίτη μπήκε στον πειρασμό να εκμεταλλευτεί πολιτικά τη δια- γραφόμενη επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τις χαρακτήρισε «δημοψήφισμα για τις μεγάλες αλλαγές».
Το ξανασκέφθηκε όμως, το φοβήθηκε και άλλαξε γνώμη.
Ετσι την Τετάρτη έβαλε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να «διευκρινίσει» ότι οι «μεγάλες αλλαγές αφορούν τον... «Καλλικράτη»!
Τέρμα το «δημοψήφισμα» δηλαδή, μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες!
Γιατί φυσικά το θέμα είναι οι «μεγάλες αλλαγές» του μνημονίου του ΔΝΤ, αφού για τις υποτιθέμενες «μεγάλες αλλαγές» του «Καλλικράτη» δεν ενδιαφέρονται καθόλου ούτε καν οι υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όπως αδιάσειστα συνάγεται από τις αθρόες αρνήσεις που εισέπραξε ο πρωθυπουργός από όλους τους υπουργούς που προσπάθησε ματαίως να πείσει να εγκαταλείψουν τους υπουργικούς θώκους για να γίνουν περιφερειάρχες.
Εκλογές υπέρ ή κατά του μνημονίου θεωρούν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου ο Α. Σαμαράς, ο Αλ. Μητρόπουλος, ο Γ. Δημαράς, ο Αλ. Τσίπρας, ο Αλ. Αλαβάνος, όπως τονίζουν επανειλημμένα. Διαφωνεί κατηγορηματικά μαζί τους η Αλέκα Παπαρήγα. «Κάλπικο» χαρακτήρισε τον διαχωρισμό σε δυνάμεις υπέρ ή κατά του μνημονίου σε ομιλία της την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη. Το βέβαιο είναι πως θα συνιστούσε πολιτικό έγκλημα να εξαρτήσει κανείς τον αγώνα κατά του μνημονίου από την έκβαση των δημοτικών εκλογών.
Οι συμμαχίες χωρίς αρχές και ταυτόχρονα οι προσωρινές ρήξεις στο εσωτερικό των κομμάτων ήταν ανέκαθεν τα χαρακτηριστικά των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ετσι και τώρα. Οικολόγοι και Κουβέλης υπέρ του Καμίνη του ΠΑΣΟΚ στον Δήμο Αθηναίων, με τους Οικολόγους να μαλλιοτραβιούνται δημοσίως για την επιλογή αυτή. Ο Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας κάθε αριστερή στάση και δηλώνει «αδιάφορος» για το μνημόνιο (σημ Δημοσιογράφου: μπράβο, ωραία πολιτική θέση, ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ) από τη στιγμή που τον υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ, εναγκαλιζόμενος πολιτικά μέχρι και την... Ντόρα! (καααλά, αυτός για να γίνει δήμαρχος, μέχρι του πάπα θα κάτσει)
Ο Αλ. Τσίπρας είναι ο μόνος που προτείνει υποψηφίους πέρα από τον ΣΥΝ, αλλά την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ έχουν ήδη γίνει τρία τουλάχιστον κομμάτια με ξεχωριστούς υποψηφίους και το μέλλον του συνασπισμού αυτού δεν προοιωνίζεται καθόλου ρόδινο.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα συνολικά θα βγει ακόμη πιο εκφυλισμένο από αυτές τις εκλογές.
για την αντγραφή και τα σχόλια
ο Δημοσιογράφος
το έκλεψα από tvxs
Στη συνέχεια, αφήνει την Αττική και γίνεται πολύ σφαιρικό και σίγουρα τα γραφόμενα δεν αφορούν μόνο την Αττική ή την Αθήνα
Είναι καλογραμμένο και έξυπνο, αξίζει το χρόνο σας
Διαβάστε (οι επισημάνσεις και οι παρενθέσεις, είναι δικές μου, στα σημεία που θεώρησα πιο "ζουμερά" ή ήθελα να προσθέσω κάτι)
Ωραιότατα! Εκτακτα!
Του Γιώργου Δελαστίκ στο Έθνος της 18/9/2010
Οι κάτοικοι της Αττικής έχουν μια πλουσιότατη κολεξιόν υποψήφιων περιφερειαρχών για να επιλέξουν αναλόγως των διαθέσεών τους, (αν είναι έναντι, ολίγον έναντι ή ολίγον υπέρ - που περίπου είναι το ίδιο πράγμα ή τέλος ολοσχερώς υπέρ του μνημονίου) κυβέρνησης - ΔΝΤ.
Αν είναι υπέρ του μνημονίου, μπορούν να διαλέξουν είτε τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Γ. Σγουρό είτε τον υποψήφιο του ΛΑΟΣ Αδωνι Γεωργιάδη.
Αν είναι «ολίγον» υπέρ του μνημονίου, αλλά δεν θέλουν να το κάνουν και θέμα και επιθυμούν να σώσουν κάποια προσχήματα, τότε τους προσφέρεται η επιλογή ανάμεσα σε... Διάκο των Οικολόγων και Ψαριανό της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη.
Οι αντίπαλοι του μνημονίου είναι όμως οι ευτυχέστεροι όλων.
Μπορεί οι ηγέτες όλων των κομμάτων που αντιτάσσονται στο ΔΝΤ να κάνουν συχνά λόγο για «μέτωπο κατά του μνημονίου», αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι αντιλήψεις τους περί «μετώπου» είναι εξαιρετικά πλουραλιστικές. Οχι ένας ή δύο, αλλά... έξι (!) υποψήφιοι περιφερειάρχες φιλοδοξούν να εκφράσουν με μεγαλύτερη ή μικρότερη καθαρότητα το «Οχι στο μνημόνιο της υποτέλειας».
Μέτωπο με τον... εαυτό τους κάνουν τα κόμματα ή οι χώροι που τάσσονται κατά του μνημονίου, καθώς ορίζουν ξεχωριστούς υποψηφίους. Ο Β. Κικίλιας από τη ΝΔ για τους δεξιούς ψηφοφόρους. Ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Γιάννης Δημαράς από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ που φιλοδοξούν να εκφράσουν ένα τμήμα των εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος που διαφωνούν με το μνημόνιο -με τον Αλ. Μητρόπουλο να στηρίζεται και από την πλειοψηφία του ΣΥΝ. Ο Αλέκος Αλαβάνος με θέσεις αριστερότερες από εκείνες του ΣΥΝ, ο οποίος υποστηρίζεται από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ απορρίπτεται από τον ΣΥΝ. Ο Θανάσης Παφίλης από το ΚΚΕ. Τέλος, ο υποψήφιος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. (σημ Δημοσιογράφου: μπουρδέλο έγιναν)
Ψηφίζουμε όμως για το μνημόνιο;
Αδύνατον να συμφωνήσουν έστω και επ’ αυτού οι πολιτικοί μας ηγέτες.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δείχνει να ταλαντεύεται. Βλέποντας την αδυναμία των πολυδιασπα-σμένων αντιπάλων του, την Τρίτη μπήκε στον πειρασμό να εκμεταλλευτεί πολιτικά τη δια- γραφόμενη επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τις χαρακτήρισε «δημοψήφισμα για τις μεγάλες αλλαγές».
Το ξανασκέφθηκε όμως, το φοβήθηκε και άλλαξε γνώμη.
Ετσι την Τετάρτη έβαλε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να «διευκρινίσει» ότι οι «μεγάλες αλλαγές αφορούν τον... «Καλλικράτη»!
Τέρμα το «δημοψήφισμα» δηλαδή, μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες!
Γιατί φυσικά το θέμα είναι οι «μεγάλες αλλαγές» του μνημονίου του ΔΝΤ, αφού για τις υποτιθέμενες «μεγάλες αλλαγές» του «Καλλικράτη» δεν ενδιαφέρονται καθόλου ούτε καν οι υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όπως αδιάσειστα συνάγεται από τις αθρόες αρνήσεις που εισέπραξε ο πρωθυπουργός από όλους τους υπουργούς που προσπάθησε ματαίως να πείσει να εγκαταλείψουν τους υπουργικούς θώκους για να γίνουν περιφερειάρχες.
Εκλογές υπέρ ή κατά του μνημονίου θεωρούν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου ο Α. Σαμαράς, ο Αλ. Μητρόπουλος, ο Γ. Δημαράς, ο Αλ. Τσίπρας, ο Αλ. Αλαβάνος, όπως τονίζουν επανειλημμένα. Διαφωνεί κατηγορηματικά μαζί τους η Αλέκα Παπαρήγα. «Κάλπικο» χαρακτήρισε τον διαχωρισμό σε δυνάμεις υπέρ ή κατά του μνημονίου σε ομιλία της την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη. Το βέβαιο είναι πως θα συνιστούσε πολιτικό έγκλημα να εξαρτήσει κανείς τον αγώνα κατά του μνημονίου από την έκβαση των δημοτικών εκλογών.
Οι συμμαχίες χωρίς αρχές και ταυτόχρονα οι προσωρινές ρήξεις στο εσωτερικό των κομμάτων ήταν ανέκαθεν τα χαρακτηριστικά των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ετσι και τώρα. Οικολόγοι και Κουβέλης υπέρ του Καμίνη του ΠΑΣΟΚ στον Δήμο Αθηναίων, με τους Οικολόγους να μαλλιοτραβιούνται δημοσίως για την επιλογή αυτή. Ο Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας κάθε αριστερή στάση και δηλώνει «αδιάφορος» για το μνημόνιο (σημ Δημοσιογράφου: μπράβο, ωραία πολιτική θέση, ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ) από τη στιγμή που τον υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ, εναγκαλιζόμενος πολιτικά μέχρι και την... Ντόρα! (καααλά, αυτός για να γίνει δήμαρχος, μέχρι του πάπα θα κάτσει)
Ο Αλ. Τσίπρας είναι ο μόνος που προτείνει υποψηφίους πέρα από τον ΣΥΝ, αλλά την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ έχουν ήδη γίνει τρία τουλάχιστον κομμάτια με ξεχωριστούς υποψηφίους και το μέλλον του συνασπισμού αυτού δεν προοιωνίζεται καθόλου ρόδινο.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα συνολικά θα βγει ακόμη πιο εκφυλισμένο από αυτές τις εκλογές.
για την αντγραφή και τα σχόλια
ο Δημοσιογράφος
το έκλεψα από tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου