Το είπαμε πάμπολλες φορές ότι ο μηχανισμός που δρα εντός του Σύριζα ο οποίος αποτελείτε από την βολευτίνα τριανταφύλλου, τον ταχυμετρητή κουρουμπλή και εσχάτως με τον επιχειρηματία σπίρτζη, όλο αυτό το διάστημα δουλεύουν νυχθημερόν ώστε να προσαρμόσουν το κόμμα στα συμφέροντά τους.
Το άτομο που μπορούσε όλο αυτό το διάστημα να βοηθήσει στην ενσάρκωση των επιδιώξεών τους, δεν ήταν άλλος από τον διψασμένο για χρήμα, καραπάνο.
Από τη μια η τριανταφύλλου θέλει τη λιμνοθάλασσα για βιλαέτι με καθοδηγητή τον κουμπάρο της και πρώην επόπτη αλιείας, εξοστρακίζοντας τους ψαράδες και την ελεύθερη αλιεία στο όνομα του δήθεν συνεταιριστικού κινήματος, ο κουρουμπλής παίρνοντας όλα τα έργα που έχουν σχέση με θάλασσα και θαλάσσιο μέτωπο και ο σπίρτζης, τα έργα υποδομής όπως ο εκσυγχρονισμός των αντλιοστασίων.
Αυτά ως περίληψη.
Ο καραπάνος το μόνο που απέτησε, εκτός του πακτωλού των χρημάτων που έλαβε και αγνοείται η τύχη τους, ήταν και ο αποκεφαλισμός του Παπαδόπουλου που ήταν ενοχλητικότατος στο κόμμα, για τα καμώματα της τριανταφύλλου και λοιπών λαμογιών.
Η απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής του Σύριζα να αποτάξει τον σατανά Παπαδόπουλο, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Προηγήθηκε αρκετά πλούσιο παρασκήνιο, με τα τηλέφωνα μεταξύ τριανταφύλλου κουρουμπλή και καραπάνου, να έχουν πάρει φωτιά.
Ούτε βέβαια η ευχή που έχει διατυπώσει εδώ και καιρό ο καραπάνος σε πολύ στενούς του συνεργάτες, να είναι υποψήφιος του Σύριζα, ο νεανίας του υπουργείου παιδείας και όψιμος φέρελπις του κόμματος.
Κάπου εδώ όμως πρέπει να πούμε και να στιγματίσουμε και τον Παπαδόπουλο, ο οποίος όλο αυτό το καιρό και ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης, εξέδιδε δελτία τύπου για τα δημοτικά πράγματα, που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστούν ως παραμάγαζο του Σύριζα.
Δυστυχώς και ο Παπαδόπουλος έμελλε να μάθει από πρώτο χέρι, ότι το κατεστημένο των κομμάτων δεν αναγνωρίζει πρόσωπα, θυσίες και συναισθήματα, είναι η απόλυτη μηχανή αλέσματος ανθρώπινου δυναμικού, πνεύματος και ιδεολογίας.
Ο απόλυτος καπιταλισμός, ως μηχανισμός, δεν στήθηκε από την ανάγκη για πρόοδο και ευημερία της κοινωνίας, αλλά για να επιβιώσει ο μηχανισμός του κόμματος σε συνθήκες ανατροπής και κοινωνικής αναταραχής, προκαλώντας σε πολλές περιπτώσεις ο ίδιος, ελεγχόμενες επαναστάσεις ή αναταραχές.
Η δική μας η συμβουλή είναι, αν ο Παπαδόπουλος και κάθε Παπαδόπουλος πιστεύει ότι αξίζει να ηγείται μιας κοινωνικής προσπάθειας, δεν έχει ανάγκη κανένα κόμμα, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ.
Μ.Ε.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου