Θα επιμείνω στη θέση που εξέφρασα ότι όταν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας -όποιος και αν είναι- βρίσκεται στο εξωτερικό και διαπραγματεύεται σημαντικά θέματα, πρέπει οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, εάν δεν είναι υποστηρικτικές, τουλάχιστον να κρατούν χαμηλούς τόνους.
Στους ομογενείς της Αμερικής, είναι κανόνας ανεξάρτητα από την προτίμησή τους σε ελληνικά πολιτικά κόμματα, να βοηθούν τους Έλληνες πολιτικούς και ειδικά τους πρωθυπουργούς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τους ήταν αντιπαθέστατος όταν ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν έγινε πρωθυπουργός -παρότι διαφωνούσαν μαζί του- στην πλειοψηφία τους βρέθηκαν δίπλα του. Και καλώς έπραξαν.
Και αν η περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου είναι μακρινή, του Αλέξη Τσίπρα είναι πρόσφατη. Έγιναν ξαφνικά οι ομογενείς Συριζαίοι; Όχι βέβαια. Αλλά έπρεπε να τον υποστηρίξουν, διότι βοηθώντας τον σημερινό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, βοηθούσαν την Ελλάδα.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη αντιμετωπίστηκε -πριν ακόμα φτάσει- με εξαιρετικά αρνητικό τρόπο από την αντιπολίτευση. Λίγο-πολύ ακούσαμε ότι πούλησε τα πάντα στους Αμερικανούς πριν ξεκινήσει από την Αθήνα. Και αναρωτήθηκα: «Πούλησε» τα ήδη «πουλημένα»; Η Ελλάδα επέλεξε να είναι σύμμαχος της Δύσης και της Αμερικής και στο πλαίσιο αυτό υλοποιεί τις υποχρεώσεις της προς το ΝΑΤΟ. Μπορεί να διαφωνούμε -προσωπικά διαφωνώ σφόδρα-, λόγω της ...μόνιμα φιλοτουρκικής στάσης της Δυτικής Συμμαχίας, αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει. Η Ελλάδα -και κάθε κυβέρνηση της το ακολουθεί- είναι προσηλωμένη και ταγμένη στις αρχές του ΝΑΤΟ.
Άρα τι έρθει να πουλήσει στην Ουάσιγκτον ο κ. Μητσοτάκης; Τα ίδια δεν λέγανε και για τον κ. Τσίπρα; Αν πάμε πίσω στο 2017 και δούμε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των ιστοσελίδων θα φρίξουμε. Δεν υπάρχει λόγος να σας θυμίσω τους ισχυρισμούς που ακούστηκαν τότε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σαν πρωθυπουργός κατάλαβε νωρίς ότι η όποια σύγκρουση με την Αμερική δεν ήταν καν επιλογή για την κυβέρνησή του.
Τι συνέβη τελικά στην περίφημη συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ; Αν πιστέψουμε τους «μάντεις» στην Ελλάδα, έγινε η απόλυτη καταστροφή. Όμως, οι πληροφορίες που μας έρχονται από την αμερικανική πλευρά είναι διαφορετικές και προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να καλύψω τον κ. Μητσοτάκη, όσο καλή διάθεση και να δείχνω όταν ο εκάστοτε πρωθυπουργός βρίσκεται στην Ουάσιγκτον.
Σημειώνω ότι την εν λόγω ενημέρωση παρακολούθησαν πολλοί άνθρωποι, και φίλοι και αντίπαλοι του κυβερνώντος κόμματος της Ελλάδος…
Μας λένε, λοιπόν οι Αμερικανοί, ότι έγινε μία καλή συνάντηση μεταξύ του κ. Μητσοτάκη και του κ. Τραμπ, κατά την οποία συζητήθηκαν όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν και ανησυχούν την Ελλάδα και την Αμερική.
Ο αξιωματούχος του Λευκού Οίκου δήλωσε ότι «ήταν μία από τις καλύτερες συναντήσεις που έχω παρακολουθήσει». Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μία εντυπωσιακή δήλωση. Πρόσθεσε ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισαν «κοιτάζοντας στα μάτια» τα θέματα των διμερών τους σχέσεων. Μίλησε με περισσή ικανοποίηση για τις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα. Και πρόσθεσε:
Η χθεσινή συνάντηση ήταν το «αποκορύφωμα των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων». Τόνισε ότι έχουμε μία κυβέρνηση φιλική προς τις επιχειρήσεις η οποία θέλει να προσελκύσει αμερικανικές επενδύσεις.
Αναφέρθηκε στις προσπάθειες της Ελλάδας να καταστεί ενεργειακός κόμβος της περιοχής. Έκανε ειδική αναφορά στην στενή αμυντική συνεργασία της Ελλάδας και της Αμερικής και στις προσπάθειες της χώρας μας να αναβαθμίσει τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεών της, με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Άφησα επίτηδες τελευταίες στον κατάλογο των θεμάτων τις απειλές της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου.
Σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά και τις άνευ προηγουμένου προκλήσεις της Άγκυρας, ο αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι αποτέλεσαν αντικείμενο της συνομιλίας του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ. Στο πακέτο αυτό, περιλαμβάνονται το Κυπριακό και η παράνομη συμφωνία μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης.
Δήλωσε τα εξής: «Είμαστε ανήσυχοι για την ανακήρυξη οικονομικής ζώνης από την Τουρκία και τη Λιβύη. Ακούσαμε όμως και από τον κ. Μητσοτάκη την επιθυμία για άσκηση διπλωματίας με την Τουρκία. Ο Πρόεδρος Τραμπ πάντα το υποστηρίζει (εννοεί τη διπλωματία). Οι άνθρωποί μας επί του εδάφους εργάζονται για να το διευκολύνουν. Είναι κάτι που θέλουμε να δούμε να αναπτύσσεται στους επόμενους δυο μήνες».
Αναλαμβάνουν, λοιπόν, πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση της Τουρκίας. Θα “ζήσουμε” δύο πολύ ενδιαφέροντες μήνες διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων.
Σημειώνω ότι όταν ρώτησα τον Πρόεδρο Τραμπ, αν θα ζητήσει από τον φίλο του Ταγίπ Ερντογάν να τερματίσει τις προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας, σημείωσε τα εξής:
«Όταν μιλάμε για τη Λιβύη, συζητάμε με τον Πρόεδρο Ερντογάν, συζητάμε με πολλές άλλες χώρες. Μόλις μίλησα με την Καγκελάριο της Γερμανίας και συζητήσαμε ειδικά για το θέμα αυτό – τη Λιβύη και τι συμβαίνει. Θα μιλήσουμε με τη Ρωσία, καθώς εμπλέκονται. Πολλές χώρες εμπλέκονται σε σχέση με τη Λιβύη. Και είναι, τώρα, ένα χάος».
Το σημείο ότι ο Τραμπ συζητά με τον Ερντογάν για τη Λιβύη, για ένα περίεργο λόγο, χάθηκε από την πλειοψηφία των δημοσιογράφων… Επίσης η φράση “ο φίλος (σου) ο Ερντογάν”, που ανέφερα εγώ στην Ελλάδα αποδόθηκε στον κ. Τραμπ. Ήταν η πρώτη φορά που δεν τον αποκάλεσε φίλο -ότι και να σημαίνει αυτό…
Μόλις ολοκλήρωσε ο κ. Τραμπ, έκανε παρέμβαση ο κ. Μητσοτάκης –όπως αναμένω ότι θα έπραττε κάθε Έλληνας πρωθυπουργός. Και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους:
«Νομίζω ότι είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και ουσιαστικά προκαλεί μεγάλη ανησυχία και αστάθεια σε μια περιοχή που είναι ήδη ιδιαίτερα προβληματική».
Πρόσθεσε ο κ. Μητσοτάκης: «Γι’ αυτό προσβλέπουμε πάρα πολύ στην υποστήριξή σας για να βεβαιωθούμε ότι αυτού του είδους οι προκλητικές συμφωνίες δεν θα τεθούν σε εφαρμογή. Και νομίζω ότι πρέπει γενικά να απέχουμε στην Ανατολική Μεσόγειο από κάθε είδους δραστηριότητα που αναζωπυρώνει τα πάθη και που δεν προωθεί την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια. Επομένως, προσβλέπουμε πολύ στην υποστήριξή σας σε αυτό το θέμα, διότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για τη χώρα μου», κατέληξε ο κ. Μητσοτάκης.
Ο πρωθυπουργός παρενέβη και σε άλλες περιπτώσεις για να διορθώσει κάποια λάθη του κ, Τραμπ, ο οποίος -όπως λέω πάντα- αφήνει τη γλώσσα του και πάει …περίπατο και λέει και πολλές αρλούμπες -και να με συμπαθούν οι Ελληνοαμερικανοί οπαδοί του.
Από τη μία έχουμε, λοιπόν, τις δημόσιες δηλώσεις του κ. Τραμπ, οι οποίες δεν ήταν ικανοποιητικές γι’ αυτούς που περίμεναν ότι θα …ανακοίνωνε πόλεμο εναντίον της Τουρκίας!!!!! Και έχουμε και τις επίσημες ενημερώσεις, οι οποίες μαγνητοφωνούνται ή αποστέλλονται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, που παρουσιάζουν διαφορετικά τα πράγματα.
Επίσης, έχουμε και τον αντιπρόεδρο Μαικ Πενς να ομιλεί με θριαμβευτικό τρόπο για την επίσκεψη και τη φιλία του κ. Τραμπ με τον κ. Μητσοτάκη.
Προσπάθησα να παραθέσω ότι είδα και άκουσα αυτές τις 48 ώρες, ώστε οι αναγνώστες να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας…
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι από την επίσκεψη αυτή προέκυψε ότι η αμερικανική κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλία να πείσει την Τουρκία να τερματίσει την επιθετικότητά της και την επεκτατική πολιτική της. Θα τα καταφέρουν; Αμφιβάλλω, διότι πιστεύω ανέλυσα σωστά τον Ερντογάν… Έχει σχέδιο και το υλοποιεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου