Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑ ΣΦΑΓΗΣ ΕΦΤΑΣΕ

Στο χωριό του Νίκου Καζαντζάκη μια νύχτα έγινε σφαγή από τους Τούρκους. Ο πατέρας του καπετάν Μιχάλης κλειδαμπάρωσε την πόρτα, άδραξε το τουφέκι του και ακόνισε το μαυριτάνικο μαχαίρι. “Αν οι Τούρκοι σπάσουν την πόρτα και μπουν μέσα θα σας σφάξω για να μην πέσετε στα χέρια τους” είπε στην γυναίκα του και τα δυό μικρά παιδιά του. Ολη η νύχτα πέρασε έτσι μέχρι που ξημέρωσε. Οι Τούρκοι δεν χτύπησαν το δικό τους σπίτι. Ο μικρός τρομαγμένος Νίκος ρώτησε την μάνα του: “Μάνα έφυγε η κυρά σφαγή;” Τότε αγριεμένος ο πατέρας του τον άρπαξε από το χέρι και τον έβγαλε έξω να δει τους χαλασμένους, τα αποκαίδια, το αίμα, ώσπου έφτασαν στην πλατεία. Εκεί στον πλάτανο, ήταν τρείς κρεμασμένοι, τουμπανιασμένοι με τις γλώσσες έξω. Ο μικρός Νίκος άρχισε να κλαίει και έκανε να φύγει. Τον άρπαξε ο πατέρας του και τον υποχρέωσε να κοιτάξει: “Κοίτα ξέρεις γιατί αυτοί οι τρείς είναι έτσι κρεμασμένοι; Για την κυρά λευτεριά…να το βάλεις καλά στο μυαλό σου”. Από την αυτοβιογραφία του στο βιβλίο “Αναφορά στον Γκρέκο”. Από εμάς σήμερα τους σύγχρονους επαναστάτες του Facebook ειδικά από όσους πληρώνουν την δήθεν εφορία στους προδότες για να μην τους πάρουν τα σπιτάκια, οι κατακτητές, έχει κανείς το φρόνημα του καπετάν Μιχάλη; Η μήπως κανείς νομίζει ότι τώρα είναι άλλες εποχές;
Μολών λαβέ λοιπόν “λεβέντες”.

 
Ιάκωβος Τίγκας