Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Εκλαιγές 2010 (ναι ναι, εκλαιγές και όχι εκλογές, έτσι κι αλλιώς είτε μπλε είτε αλλιώς, μετά θα κλαίς)

Δεν είναι καινούριο, μου το έστειλε ένας φίλος αναγνώστης, γιατί κι αυτός τώρα το ανακάλυψε.
Χωρίς λοιπόν να έχει σημασία η ημερομηνία της δημοσίευσής του, είναι πολύ μεστό κείμενο, πολύ καλογραμμένο, πολύ σωστά τοποθετημένο.
Εμάένα μου άρεσε πολύ και γι αυτό σας το φέρνω
Διβάστε
ΑΥΤ/ΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010
Από τις 9 Αυγούστου η χώρα βρίσκεται και επίσημα σε προεκλογική περίοδο. Αυτό βέβαια σήμερα το γνωρίζουν μόνο όσοι ασχολούνται με το διαδίκτυο, οι υποψήφιοι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, που έχουν ανακοινωθεί, όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν σ’ αυτές - με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο - και παρεμπιπτόντως «οι συμμετέχοντες εις εορτάς και πανηγύρεις καθ’ άπασαν την επικράτειαν».
Πριν όμως μπούμε στην πολυλογία για το με ποιους και πως θα διαμορφωθεί το προεκλογικό σκηνικό στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, στην Αιτωλία και την Ακαρνανία αλλά και στο Αγρίνιο που είναι η δεύτερος μεγαλύτερος σε πληθυσμό δήμος της Περιφέρειας μας, θα είναι χρήσιμο να πούμε τα πιο γενικά αυτών των εκλογών.
Η χώρα πάει σε... αυτοδιοικητικές εκλογές στις 7 Νοεμβρίου με έναν ολόφρεσκο νόμο – μεταρρύθμιση, που μας σερβιρίστηκε όχι απλά και μόνο ολόφρεσκος αλλά και σχεδόν άψητος, αφού «μπάζει» από παντού μιας και αρκετές διατάξεις του δεν έχουν ακόμα υπογραφεί (επιβάλλεται η έκδοση τριψήφιου αριθμού προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων), αλλά και δεν έχουν αποσαφηνιστεί και ξεκαθαρίσει οι τρόποι και το ύψος της χρηματοδότησης του.
Σε αυτό το όχι ξεκάθαρο ακόμα αυτοδιοικητικό περιβάλλον, οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες καλούνται να συντάξουν προγράμματα και να εκφράσουν προγραμματικό λόγο για τις τοπικές τους κοινωνίες, την ίδια ώρα που πάνω στο ικρίωμα του μνημονίου «πέφτουν κεφάλια».
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη, όλοι γνωρίζουν, ότι θα είναι το πρώτο σημαντικό και γνήσιο crash test των κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων όχι μόνο της Κυβέρνησης του Παπανδρέου, αλλά και του ίδιου του Παπανδρέου. Τα αποτελέσματα δηλαδή όχι απλά και μόνο θα είναι πολιτικά αλλά θα είναι καθοριστικά για τη συνέχιση ή όχι μιας πολιτικής που παρέδωσε τη χώρα και το μέλλον της στους «λογιστές» των δανειστών της.
Η κυβέρνηση λοιπόν μπαίνει σε αυτές τις εκλογές για να τις κερδίσει.
Όλοι γνωρίζουν ότι την δεύτερη Κυριακή τα εκλογικά συμπεράσματα θα μετουσιωθούν σε πολιτικά επιχειρήματα και ο βαμμένος χάρτης της χώρας θα παραδοθεί στους παραμορφωμένους (η λέξη τίθεται με την έννοια των πολύ μορφωμένων) φακούς των μεγαλοδημοσιογράφων και των πολιτικών αναλυτών, οι οποίοι με κρίσεις, επικρίσεις και κατακρίσεις θα «τραβήξουν» και θα «μαζέψουν» το «μακρύ» και το «κοντό» τους, για να φυτέψουν μέσα στα μυαλά των τηλεθεατών – ακροατών τη σοφία και την αληθοφάνεια της οξύνοιας τους.
Αυτό τον χάρτη θα τον βάζουν μπλε ή πράσινο ή κόκκινο ή εκρού τα αποτελέσματα στις περιφέρειες. Σ’ αυτές άλλωστε θα «πέσει» και το επιτελικό βάρος των δύο κομματικών εκλογικών μηχανισμών.
Στις περιφέρειες – και σε αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει αντίρρηση – η αυτοδιοικητική εκλογική μάχη θα γίνει με πολιτικά κριτήρια. Και βέβαια το πολιτικό διακύβευμα δεν θα είναι, αν ο υποψήφιος Περιφερειάρχης είναι καλό παιδί ή κακό, αν είναι «φίλος» ή «εχθρός» αλλά η φύση και η ένταση του μηνύματος με το οποίο θα εισπράξει η κυβέρνηση την ανοχή ή όχι των Ελλήνων πολιτών στα σκληρά οικονομικά μέτρα, που επιβάλλουν σήμερα οι «λογιστές» της Τρόικα.
Στις περασμένες εθνικές εκλογές οι Έλληνες Πολίτες έτρεξαν με ψυχολογία όχλου να γλυτώσουν απ’ το κακό που τους βρήκε και να πετάξουνε τους μπροστινούς ΜΠΛΕ στο γκρεμό, για να συνειδητοποιήσουν στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο ότι πίσω τους δεν υπήρχε γη για να πατήσουν, αλλά τα ορμητικά νερά ενός αγριεμένου ρέματος.
«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», ήταν το πολιτικό αξίωμα – οδηγός, που χαρακτήρισε αυτό τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρόσφατο συνομιλητή του Βενιαμίν Νετανιάχου, υποψήφιο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ??? και Πρωθυπουργού της χώρας Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος ως μόνη πολιτική λύση όρισε το μακροβούτι στη κατεβασιά του ρέματος με την «λυτρωτική» και βίαιη εκφορά μάλιστα εκ τους στόματος της καθόλου σοσιαλιστικής παροιμιώδους φράσεως: «Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω.»
Από την άλλη η αριστερά στο σύνολο της, αν και προσπάθησε σημαντικά και αξιόλογα αρκετές φορές να αξιοποιήσει τις συγκυρίες και τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες της σημερινής αντιπολίτευσης για τη σημερινή κρίση της οικονομίας της χώρας, μοιάζει να μην έχει βρει ακόμα τον τρόπο να ασκήσει και να ολοκληρώσει αποτελεσματικά την ιδεολογική της τουλάχιστον επιρροή σε ένα μεγαλύτερο αριθμό πολιτών από την ήδη καταγεγραμμένη εκλογική της δύναμη.
Όλα αυτά είναι σίγουρο ότι έχουν απορυθμίσει το πολιτικό σύστημα της χώρας στο σύνολο του και οι πολίτες σ’ αυτές τις εκλογές θα κινηθούν τελείως απρόβλεπτα, τουλάχιστον σε περιφερειακό επίπεδο. Αν κανείς σε αυτό συνυπολογίσει και τις ενδοπεριφερειακές τοπικιστικές διαφορές τότε με πολύ περισσότερη σιγουριά μπορεί να πει ότι οι εκπλήξεις των εκλογών αυτών θα είναι πολλές.
Δίκην προγνώσεως όμως θα μπορούσε κανείς να πει ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα ξεκινούν εύκολα ή δύσκολα από τον ίδιο αριθμό περιφερειών.
Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι - εύκολα ή δύσκολα - θα έχει τη Δυτική Ελλάδα, τα Ιόνια νησιά, την Κρήτη και το Νότιο Αιγαίο. Από την άλλη η Νέα Δημοκρατία - εύκολα η δύσκολα - θα έχει την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία, την Κεντρική Μακεδονία και την περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Υπολείπονται οι περιφέρειες της Θεσσαλίας, της Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου, του Βορείου Αιγαίου και της Αττικής.
Απ’ αυτές στην Περιφέρεια της Πελοποννήσου η υποψηφιότητα Τατούλη φαίνεται να «καθαρίζει» τα πράγματα, με το ΠΑΣΟΚ μάλλον να οδηγείτε στη στήριξη της. Εάν αυτό συμβεί τότε στην συγκεκριμένη Περιφέρεια αυτοί που θα χαμογελούν θα είναι ο Τατούλης σίγουρα, και ο Καρατζαφέρης. Ειδάλλως η υποψηφιότητα Δράκου μπορεί να αποδώσει τα μη αναμενόμενα.
Μένει λοιπόν να δούμε τι θα συμβεί στις υπόλοιπες τρεις (Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας και Βορείου Αιγαίου) + μια (Αττικής). Διαχωρίζουμε την Αττική για δύο λόγους: 1ον Εκεί τα δύο μεγάλα κόμματα θα παίξουν με εξαιρετικά προβεβλημένα και υψηλόβαθμα στελέχη και 2ον Ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός των ψηφοφόρων (η μισή Ελλάδα) δεν αφήνει περιθώρια για προβλέψεις.
Εν κατακλείδι να πούμε ότι οι μεγάλες μάχες θα δοθούν σε αυτές τις τέσσερις περιφέρειες και εκεί θα ρίξουν όλοι τους την προσοχή τα επιτελεία των δύο κομμάτων.
Για το τι θα γίνει όμως ακριβώς… ραντεβού τον Νοέμβριο. Εμείς αυτό που εν κατακλείδι επιθυμούμε είναι να συρρικνωθούν αρκετά τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων και να αυξηθούν τα ποσοστά των αριστερών και ανεξάρτητων κινήσεων στις περιφέρειες μπας και γίνει κάτι σ’ αυτή τη χώρα και γλυτώσουμε απ’ όλα αυτά που οι ξένοι «λογιστές» και οι ντόπιοι επιτετραμμένοι τους μας ετοιμάζουν.


ο φίλος αναγνώστης, γράφει την πηγή της ανάρτησης που βρίσκεται εδώ

για την αντιγραφή
ο Δημοσιογράφος

Δεν υπάρχουν σχόλια: