Αλυκές ώρα μηδέν

Λάβαμε από τη γνωστή πλέον διεύθυνση, ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης για το θέμα του ξεπουλήματος των Αλυκών. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε σε όλα όσα λέει η ανακοίνωση, αλλά θα μας επιτρέψετε να διαφωνήσουμε σε ένα σημείο. Οι αλυκές ήταν πλουτοπαραγωγική πηγή για την περιοχή μέχρι την δεκαετία του '70 περίπου. Μετά, λόγο της διεθνοποίησης του εμπορίου και τις κομματικές παρεμβάσεις από όλες τις κατευθύνσεις και τάσεις του κοινοβουλίου, οι αλυκές έγιναν επιδοτούμενες και πηγή διορισμών προς εξασφάλισης ψήφων. Η έκταση των αλυκών θα μπορούσε να αλλάξει αντικείμενο ώστε να συνεχίσει να είναι πλουτοπαραγωγική πηγή και όχι αιτία υποβάθμισης. Μην ξεχνάμε ο κύριος ο οποίος έχει την Κάλας και εκμεταλλεύεται το όνομα της λιμνοθάλασσας και της περιοχής, στη πραγματικότητα ούτε κιλό δεν αγοράζει από τις αλυκές μας. Κάνει εισαγωγές από όλα τα κράτη της υφηλίου εκτός από τις αλυκές Μεσολογγίου όπως διαφημίζει. Το δικό μας το αλάτι βρίσκει χρήση στους παγωμένους δρόμους της χώρας και μόνο εκεί. Εκτός όμως αυτού οι αλυκές για την περιοχή και τη λιμνοθάλασσα μόνο ως καρκίνωμα μπορούν να χαρακτηριστούν. Όλοι οι ψαράδες ξέρουν τη σημασία των αλμόλυπων και την επίδραση τους στο νερό και την επιβίωση των ψαριών. Καλό θα ήταν επίσης, να πληροφορηθούμε την επίδραση στην υγεία των ανθρώπων που μπορεί να έχει η έκλυση ιωδίουστην ατμόσφαιρα, σε ποσότητες μεγαλύτερες από το κανονικό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και την αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής, η οποία είναι αισθητή κυρίως το καλοκαίρι με την αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας. Υπάρχουν καλλιέργειες οι οποίες είναι περισσότερο συμβατές με το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας και περισσότερο αποδοτικές οικονομικά, ώστε να δώσουν δουλειά στους ανθρώπους της περιοχής και να επαναφέρουν την εκεί έκταση, στη λίστα των πηγών πλούτου. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά, χωρίς να επιδιώκουμε το αλάθητο, καλλιέργεια γαρίδας, Αρτέμιας, ιχθυοκαλλιέργεια ή καλλιέργεια φυκιών τα οποία έχουν εφαρμογή σε μια μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων όπως αγροτική παραγωγή, καλλυντικά αλλά και βιομάζα για παραγωγή βιοντίζελ. Στη φωτογραφία διακρίνονται τα τηγάνια των αλυκών με κόκκινο χρώμα, αυτό γίνετε εξαιτίας της ύπαρξης Ατρέμιας, η οποία είναι επιβλαβής και άχρηστη για την παραγωγή αλατιού, αλλά σαν προϊόν, η αξία του είναι άνω των 100 ευρώ το κιλό. Επιμένοντας στη διατήρηση των αλυκών στη σημερινή τους μορφή δίνουμε άλλοθι σε όλους αυτούς που επιδιώκουν το ξεπούλημά τους και στρώνουμε το δρόμο στους αγοραστές να το πάρουν σε ακόμη πιο εξευτελιστική τιμή.


ΥΓ

Βρε παιδί, γράψε μας και ένα ψευδώνυμο ώστε να μπορούμε να σε αποκαλούμε στα κείμενά μας.

Η ΓΛΥΝΑ


Η ''ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ'' για τις Αλυκές.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΛΥΚΩΝ ΤΟΥΡΛΙΔΑΣ
Η λειτουργία των δημοτικών αλυκών Τουρλίδας είναι μια κλασική περίπτωση για να μπορέσει εύκολα κάποιος να βγάλει συμπεράσματα τόσο για την ακολουθούμενη γενική πολιτική για τις δημοτικές επιχειρήσεις ,όσο και για την ικανότητα των δημοτικών μας αρχόντων.
Οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ έδωσαν( μέχρι τώρα) τη δυνατότητα στους τοπικούς άρχοντες να «επιχειρήσουν» όχι να ικανοποιήσουν ανάγκες των δημοτών αλλά να έχουν ένα μηχανισμό στη διάθεσή τους για εκλογική πελατεία και οικονομική διαχείριση θολή.
Στη δική μας περίπτωση όλοι ανεξαιρέτως οι διατελέσαντες δημοτικοί άρχοντες αξιοποίησαν αυτό το μηχανισμό στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής.
Κατάντησαν αυτή την πλουτοπαραγωγική πηγή, μετά από συνεχή καταλήστευση, υπερχρεωμένη «επιχείρηση» (το πόσο συνέργησε ο καθένας σε αυτό είναι μια απαίτηση των δημοτών να αποκαλυφθεί και καλούνται οι ορκωτοί λογιστές και η δικαιοσύνη να το κάνουν γνωστό).
Επειδή τώρα η γενική πολιτική έχει αλλάξει και θέλουν να δώσουν κατ ευθείαν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στους ιδιώτες, αφήνοντας στους δημοτικούς άρχοντες το ρόλο του μεσάζοντα (με το σχετικό κέρδος) τις ξεπουλούν αφού πρώτα ρίξουν όλα τα χρέη στην πλάτη των δημοτών.
Είναι φανερό ποιους συμφέρει αυτή η πολιτική (λύση), για αυτό χρειάζεται ενωμένος μαζικός αγώνας όλων, των ανέργων ,των εργαζομένων ,των συνταξιούχων, των αγροτών, των ψαράδων ,των επαγγελματοβιοτεχνών, των μικρεμπόρων, για να εφαρμοστεί ο άλλος δρόμος ανάπτυξης της οικονομίας. Αυτός που θα καλύπτει τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και όχι τα κέρδη της πλουτοκρατίας.
Για τις δημοτικές αλυκές Τουρλίδας (1750 στρέμματα),συγκεκριμένα:
• Να παραμείνουν (ιδιοκτησιακά) στο δήμο.
• Τον έλεγχο της διαχείρισης να έχει διαπαραταξιακή επιτροπή που θα απολογείται δημόσια κάθε χρόνο.
• Το επιχειρησιακό σχέδιο θα προκύπτει από πλατιά συνέλευση του δημοτικού συμβουλίου, των φορέων και των κατοίκων και φυσικά θα έχει στόχο την καθετοποίηση της παραγωγής με επεξεργασία, συσκευασία και εμπορεία.
• Για τις μεγάλες αλυκές,(το τμήμα των Ελληνικών Αλυκών ΑΕ), αγώνας για να περάσουν όλες οι μετοχές στο δημόσιο, να αναλάβουν το κόστος των αντλιοστασίων όμβριων που τους αναλογεί και να αποδώσουν όλα τα οφειλόμενα μέχρι τώρα στο δήμο και να συνεχίσουν να τα αποδίδουν στο εξής. Ο εκπρόσωπος του δήμου να απολογείται για τη στάση του και να παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες υποχρεωτικά στο δημοτικό συμβούλιο κάθε χρόνο.